Pandangan Barat Tentang Moral

Menurut pendapat setengah sarjana barat, akhlak atau moral ialah kumpulan unsur-unsur keperibadian seperti pemikiran, sentimen dan naluri. Ada juga yang mengaitkannya dengan tabiat dan kehendak naluri manusia.

Terdapat beberapa orang tokoh daripada barat yang telah membuat kajian tentang konsep sikap dan telah membuat definasi mereka tersendiri. Antara mereka ialah Large (1888), Munsterberg (1889),Muller (1900), Koffa (1912), Washburn (1916) dan lain-lain pengkaji lagi daripada Amerika Syarikat dan British.[1]

Kajian tentang sahsiah ini telah mengambil masa yang lama dan terdapat pelbagai takrifan yang telah diutarakan. Definasi dan pengertian tersebut mengandungi ciri persamaan dan dapat disimpulkan seperti berikut:

i. Ia merupakan suatu proses mental individu yang menentukan tindak balas dalam kehidupannya.

ii. Rasa hati individu ini dihubungkaitkan dengan penilaian positif atau negatif, suka atau tidak suka, setuju atau tidak setuju.

iii. Ia adalah suatu kesediaan mental yang tersusun daripada pengalaman yang mempengaruhi individu dalam melahirkan tindakbalas semua objek atau situasi yang berkaitan.

Daripada tinjauan takrifan tersebut, dapatlah dibuat kesimpulan bahawa ia adalah suatu proses mental individu yang menentukan tindakbalas tersebut dalam kehidupannya dan ketetapan rasa hati serta perasaan individu. Ia juga memberi erti kesediaan mental yang tersusun daripada pengalaman yang dapat mempengaruhi tindak balas individu.

---

[1] Hindun Lidin (1987), Kesan Pendidikan Islam Terhadap Perubahan Sikap Pelajar-pelajar Universiti Teknologi Malaysia, (Tesis Sarjana Pendidikan, Universiti Kebangsaan Malaysia).